“Metropol”
“Metropol”, ç’ndjesi!
Kënaqësi, e poshtërsi,
Dy të kundërta,
Jetojnë komshi.
Një botë e ngrir,
Një botë me jetë,
Të dyja bashkë,
Jetojnë në komunitet.
Në metropol, jeton politikani,
Mashtruesi e dallaverexhiu,
I ndershmi e lypsari,
Kumarxhiu e burgaxhiu.
Në metropol zvarritet i varfëri,
Këtu bënë pallë ariu matrapazi.
Hajduti e krimineli, ku ligji del nga
Kuvendi. Maliqit kështu ia do vendi.
Në metropol qëndron kadiu,
Ai që njerëzin mbron,
Natën e fut në burg,
Në mëngjes të lirë e shikon.
E sa ngjarje ndodhin në metropol!
I dëgjojmë në radio i shohim në televizor.
Kur “Maliqin” kanë respektuar,
Në drejtim të paditur krimineli ka shkuar.
Mjer ai që viktim bie në metropol,
Ia zbathin brekët e lënë me gisht në gojë.
Në metropol, zabrahanët në shkolla shkollohen,
mësonë të vjedhin, bëhen “profesorë”.
Profesorë,- ç’them dhe unë, nami u ka dal,
Priftit ia çojnë vet, një vizë në Greqi të marrë.
Dhrahmi të thata apo dollar,
Mjafton emrin ta kenë “minoritar”.
Në metropol jeton i bardhi,
E metropol, metropol,
Ikën fshatarët nga toka,
erdhën në metropol, sillen vërdall,
mbajnë barkun me dorë.
Duartë i mbajnë në xhepa,
Gjithë ditën me vete bisedojnë,
Lëvizin buzët, mëllëfin largojnë,
Ndihmë kërkojnë nga Zoti,
presin t’ua dërgojë.
Më qajf i paçi ju o politikan,
I morët fshatarët, i sollët në Tiranë.
Kazmën e belin në male harruan,
Po në metropol prap e blen në dyqan.
Po ç’e do! – askush më kazmën nuk e do,
Fadromat, në rrugë i gjen kudo.
Kazma e lopata flen në dyqan,
Mbetën tokat djerrë, fshatarët erdhën në Tiranë.
I braktisën qentë e kuajët në male,
I ndjekin nga pas t’i bëjnë sallame.
Po i buti nga freri kur shpëton,
Kthehet në origjinë, venbanimin e gjyshit kërkon.
Venë nga venë, në metropol vijnë,
I gënjen mendja, kërkojnë avenir,
Dalin në mëngjes “hajduti” xhepat u vjedh,
S’denoncojnë në polici, ai me revole në brez.
Po më keq është o njeri,
njerëzit politika i ndan,
ca i quan ballist e ca partizan,
të gjithë së bashku nga një bisht e kanë.
Ndërruan pushtetin “lindën” demokrat,
Në metropol u dyndën, erdhën nga çdo fshat.
Ata që për 50 vjet tundën flamur,
Vazhdojnë nën rrogoz ta bëjnë çamur.
Evgjiti, harixhiu e mulati.
Viktimë bie njeriu në metropol,
Amerikën me ngulëm kur kërkon.
II
Në metropol ngrihen gradaçela,
Kazino, lokale moderne, e supermarkete,
Këtu përdoret droga, e shitet floriri,
Zhvillohet prostitucioni, dredh zinxhirin qafiri.
Këtu në metropol vjen europiani,
Rusi, turku, greku e bullgari
Aziatiku, kinezi dhe indiani.
Kapo mi të gjithë qendron amerikani.
Eeh…- metropol, metropol,
si më dolën nga mendja politikanët tonë.
Sa qe sistemi monist në bllok qendruanë,
erdhi kapitalizmi, përsëri vendbanimin se ndryshuan.
Ngritën gradaçela, paraardhësit e tyre demaskuan, tokën e pronarve vendas,
pronarve të rinjë ua besuan, hapën lokale,
pronë të tyre e bënë lumin Lanë dhe tokat që shtriheshin në të dyja anët.
Të gjithë qeveritarët një mendje kanë,
Askënd nuk sheh ta çojnë në Tufinë,
Shpirti të gjejë rehanë, por në Sharrë,
atje nga blloku më drejtë e kanë.
Politikanë të vjetër dhe këta të rinjtë,
Që sistemin e ri “kapitalist” prodhuanë.
Nuk thonë kot: -Dardha, bie nën dardhë!
III
Metropol, sa fjalë e mbarë,
Kur del në mal të Dajtit,
Sheh avulli i tenxhereve me fasule e ka mbuluar.
Mirë në dimër po si t’ia bëjnë pluhrit të zi në behar.
Del në rrugë ndeshesh me afgan,
Te Medreseja shumë Kinez janë,
Shumë është shtuar dhe rracë e zezë,
I ndesh në rrugë herët në mëngjes.
Eeh…metropol, se mendonim ndryshimnin kaq hollë, ishim mësuar të hanim me tollonë!.. Sa shpejtë i harruan fëmijët tanë, s’kujtohen për eshtrat e gjyshërve që lame në vendbanimet tanë.
IV
Në metropol shitet kokrra mareje,
Blihet hashashi si bimë kafeje.
Në metropol plaku dorovit pension,
Me lulet e reja mbetet me gisht në gojë.
Në metropol lëviz X 5, fluturon avioni, lëvizin suerdesa, luhet Bingo e vihen baste, endet rinia nëpër pape. Pihet cigare, bëhen thashetheme,
Qendrojnë në facebook, vizitojnë motele.
Në metropol rrinë piktorët, muzikantët e skluptorët. Ata që veprat e artit përurojnë në rrugët e metropolit i ekspozojnë. Të gjithë së bashku në simbiozë përkohësishtë jetojnë.
V
Eeh… moi Tiranë! Sa shpejtë shqiptarët në këtë shekull të mbipopulluan. Ata që herët lindën në Tiranë, hipën në anije e ikën në botën matanë. Ne, që erdhëm në metropol na emërtojnë malok e çeçen, epitete që rrallë në popujt e tjerë i dëgjonë…
Lulekuqe
Në gjumë të rendë lulekuqe ke rënë,
Ngricat e dhjetorit frymën ta kanë zënë,
Nga gjumi deshën të zgjojnë,
Po Dielli dhjetorit ty nuk të ngrohu.
Përgatitu mirë, të zgjohesh në behar,
Nuk ke si të çelësh ngricat pa kaluar.
Largo gjëmbaçët, mos të hanë të gjallë,
Të shëndoshesh mire, të japësh bimë me farë.
Heshti lulekuqja, u struk në vërri,
Prêt rrymat e ftohta, mos sjellin stuhi.
Të kalojë dimrin, të na vij pranvera,
Të çeli e shëndoshë jo si herët e tjera.
Tiranë, më 18. 12.2013
Shqipëria ka bollëk
Fundi vitit po afron,
Dyqane plotë shikon.
Mallë ka plotë, nuk ka para,
Bota thotë marshalla.
Shqipëria ka bollëk,
Fle pa bukë, nuk bën gëk.
Kur guxon del në rrugë,
E ha plumbin bie në gjum.
Është mësuar more vëlla,
Bukë e gjizë e tërhana.
Po e pati një kokërrë qepë,
Ia fut një gotë raki, këndon tërë qejf.
Bota ne na ka zili,
Ç’do muaji vijnë në Shqipëri,
Hanë pastërma e pinë raki,
Dhëurata marrin për në shtëpi.
Këshilla japin, pare marrin,
Miqë për kokë në fund dalin,
Në Europë s’na pranojnë,
Plotësoni kushtet pa do shikojmë…
Kështu vazhdon avazi vjetër,
Shkojmë me vite e shkojnë me shekuj,
Historinë na kanë fshirë,
Me bollëk e duan Shqipërinë…
Mësuesi
O mësues, more kapedan,
Ti zotni përgatit babaxhan,
Bëjnë ligje, bëjnë kuvende,
Për ty askujt si shkon në mendje.
A je gjall a ke vdek,
Kujtohen një herë në katër vjet.
Në komisione të caktojnë,
Votën kërkojnë të mbrojnë.
Porsa marrin mandatin,
Të fshijnë numërin, su sheh surratin,
Këta janë “shenjëtor”
Vet i përgatit mor mësues i gjor…
3
Ti i rrit, ti i mëson,
Shpejtë bëhen “profesor”,
Ligjërojnë në kafene,
Profetët e shekullit jemi ne…
Nuk shkon shumë bien nga “figu”,
Me bisht në shal serviloset i ligu,
Kur e sheh që s’ia var njeri,
Kthehet përsëri në origjinën e tij…
Pushtetarët
Dy pushtetar,
Zunë miqësi,
Secili nga pushtetarët,
Ruante territorin e tij.
S’kalojë shumë ato u zunë,
Kush je ti, e kush jam unë,
Pa do më shohësh, kur të vijë në pushtet,
Pallaten e ke me këmbë përpjetë.
Kështu u tha e kështu u bë,
Iku i pari populli s’bëri zë.
Nuk kaluan shumë ditë,
Shkojë dhe tjetri të gjejë dhitë.
Tani dorën ia kanë marrë,
Me tritol bëjnë shesh dynjanë.
Viti ri
Viti i Ri, shpejtë afroj,
Ngrica gjithë andej dëgjojmë,
Veshët pipëzë mbajmë çdo darkë,
Se mos dëgjojmë, koha u hap.
As një lajmë, as një fjalë,
Shpërblim s’keni për të marrë,
Nëgricat janë shtuar shumë,
Pushtetartë s’po bëjnë gjumë.
100 ditë lehtë i kaluan,
Greva e parë e dha sinjal,
Dha sinjal i paralajmëroj,
Furtunatë shpejtë do fillojnë…
Kur premtuat, në fushat?!
Rrogë të trembdhjet keni garant.
Mirë mendjen a e ndat,
Jemi prapë në fushatë.
Një fjalë për ngritj s’po na thoni,
As për shpërblimin s’po mendoni.
Po u pyesim si e menduat,
Do na gënjeni në të thatë.
Ju pushtetar një gjë duhet të dini,
Popullin po e gënjeni si Nastradini…
Po një gjë mos e harroni,
“Cunamet” nga ai do i provoni….
Kali
I vetëm ka mbetur kali,
Pyesim! ku shkoi djali?!
Cila dorë e coptoi,
Nga e degdisi, ku e çoi?!
Kali rri e vrapon,
Prêt djalin mos shikon,
Kalojnë ditë kalojnë netë,
Djali u zhduk për jetë.
Thonë, e dërguan në Elbasan,
Për një gotë raki e coptuanë,
Kali përsëri vrapon,
Është besnik djalin kërkon.
Tiranë, më 18. 12.2013
Furtuna
Ia nisi furtuna,
Rreshjet filluan,
Ngriu buzqeshja,
Lajmin sa dëgjuan.
U mësuan keq,
Harruan zananë,
U kthyen në burokrat,
Të gjitha gati i duanë.
Mbyllur në zyrë,
Si dervishlerë,
Shkresa pambarim,
S’kanë asnjë vlerë…
Po si do e bëni ju mor të ngratë,
Në tetë vjetë, një orë mësimi në klasa s’u patë,
Se si e justifikoni pagën, ne ju pyesim!?
A do jepni llogari ndonjë herë para këtij shteti?…
Sorra
Qëllojë një herë,
Sorra u bë kadi.
E duronte bilbili Sorrë,
kur kakariste në sy të ti.
Sorra që më parë,
me rregulla s’ishte mësuar.
Fillojë rregullat të zbatojë,
E bezdisi aq shumë bilbilin,
sa më në fund gojën lëshojë.
Kalit mënjan sorrë, i ke hipur.
Kokën do thyesh, kur të jesh duke zbritur.
Akoma sorrë se ke marr vesh,
Një brigadiere je, këtu midis nesh.
U ngref sorra u bë furtunë,
Lëshojë tornado, lëshojë stuhi,
Bilbili i qetë s’prishi terezi,
Sorra broçkulliti sa pati fuqi.
I qetë, fluturojë bilbili
u ngjit lartë në mal.
E la sorrën majë kalit të bëjë krrau-krrau. S’kaloj vjeshta, sorrën kali e rrëzoi,
i qetë bilbili folenë pastroi.
Tiranë, më 25. 12.2013
Sila zemra Maji 2013
Sila zemra, të themi,
Sytë te ty ne i kemi.
Të kemi xhan, shpirti jonë,
Zemër bardhë qofshë gjithëmonë.
Sot mbushe katër vjeç
Xixëllonjë nga do që shkon,
Thyen akuj, shkëmbinjë thërmon,
Bota jote e, gjitha mistere,
Lumenj ari, lule pranvere.
Je më e mira në gjakun tonë,
Shkemb graniti mbetësh gjithmonë.
Tiranë 19.05/2013
Sila
Sila, lozonjare,
Je çapkëne, je bravare,
Gjyshen tënde, lumturon,
Nga kati dytë në rrugë e çon.
E do fortë e ke xhan,
Kur mërzitesh me pëllëmbë e gjuan.
Nuk thonë kotë, fjala flori,
Gjyshet i falin mbesa e nipa në pleqëri…